Od Nomi C.D Orion'a

Orion wyszedł z jaskini. Co ja chciałam tym udowodnić?! Ty głupia, beznadziejna tygrysico?! Usłyszałam trzypokojowe skrzydeł to Speech

- Ładna ta sowa Naomi jak się nazywa?

- Ta sowa to Dandelion

- A właściwie to co się stało?

- Ech, używałam za dużo mocy leczenia dla pewnej lwicy ale to było dziwne...

- Co?

- No z łap pierw się lala woda a potem krew. Dziwne nie? Nigdy tego u mnie nie zaobserwowałam...

- Serio?

- Taa

Usłyszałam kroki łap.

- Teraz nic nie mów bo idzie ktoś ok?

- Ok

Zaczęłam udawać że śpię. W połowie rozumiałam sowieckiej język w chuhaniu.

- Chuhu chuhu-oznaczało to leopart czyli lampart

- Witaj

- Chuhu chuu-cześć

- Co jej się stało?-zabrzmiał obcy głos

- Podobno wyczerpała moc i ma dziwny góz na głowie chyba z przed 5 dni Akira. Z czym do mnie przychodzisz?

- Alfa cię wzywa

- Już idę

Wyszli z jaskini i zaczęłam opowiadać Spechowi momenty które pamiętałem.

•○●5 dni puźniej●○•

Odwiedził mnie Orion

- I cóżże zrobiła

-Nie wracałem a ona się wykrwawiała więc pomogłam-powiedziałam to pokazując sztuczny uśmiech. Za nim pojawiła się Dedelion. Zamruczałam by Speech leżący 2 ogony ode mnie się obudził.

- Chuu chuuu

- Nie udawaj tu możesz Speech

- Chuu chuu-ale on tu jest

- Wiem ale jest tu ktoś jeszcze-machnął ogonem na Dedelion-To co?

- Ok, ok-powiedział wreszcie

- TO ON MÓWI?!

- Cicho gościu. Tak mówię.

- Ale nigdy nic nie mówiłeś jak cię spotykałem. W ogóle Naomi umiesz sowi?

- Trochę umiem-Speech poleciał do Dedelion-Podoba mu się powiedz jej w swojej jaskini ale powiedz żeby nie mówiła Spechowi bo będzie miał miejsce za złe że powiedziałam-szepnęłam

- Ok

- Co ok?-odwrucił am się gwałtownie w tym uderzając Oriona w twarz ogonem.

- Sory

- Co ok?-powtórzył

-  Yyy...Luciszyć owoce?-zaczęłam go zgadywać. Znowu ktoś szedł -Ok nieważne stół dziobnoł bo ktoś idzie.

- Ech, ok. Chuu chuuu

- O nie śpisz Naomi mam dobrą i zła wiadomość.

- Pierw dobra

- Musisz to opuścić, a zła masz siedzieć przez dwa tygodnie w jaskini-no tak nie mam jaskini.

- Ja nie mam jaskini

- Trudno, nie moja sprawa rady sobie-odwrócił się i odszedł, ja wstałam i chwieje Ruszyłam do wyjścia. Orion podbiegł do mnie i...

Orion?

Od Oriona C.D Naomi

Co ona najlepszego zrobiła! Używanie mocy leczenia jest strasznie wyczerpująca i używają ja osobnicy, którzy są uodpornieni na wyczerpanie, a ona doprowadziła siebie do stanu gorszego niż krytycznego!... Z deszczu pod rynnę.. postrzelonej rany zniknęły ale później i tak będę musiał ją kroić, aby wyjąć pociski.

- Dandelion! Przynieś dawkę krwi, żelazo syntetyzowane i osocze!

- Nie mamy osocza, wszystko zostało wykorzystane- zawołała sówka.

- Kur*a mać, dobra biorę ją do Delgado, a ty weź to o co cię prosiłem, nie zapomnij o glukozie- dodałem i wziąłem nierozsądną samicę na grzbiet i czym prędzej biegłem do Delgado, może on będzie mieć osocze- musi mieć!

Wpadłem jak strzała do jaskini Delgado i położyłem ją na stole operacyjnym.

- Delgado nic nie mów, potrzebuję osocza dla niej!- wskazałem podbródkiem na nieprzytomną samicę. Gepard bez gadania przyniósł to o co go prosiłem, a Dandelion z syntetyzowanym żelazem, glukozą i potrzebnej dawki krwi..

Glukozę kazałem wpuścić dożylnie, osocze i krew o odpowiedniej grupie pod kroplówką.

- Naomi, czemuś zrobiła taką głupotę!- szeptałem cicho w biegu, miałem obok niej dużo roboty... i to dlaczego? Przez jej głupie udawanie bohaterki- co ona chciała tym pokazać?

Samica odzyskała przytomność.

- Orion..

- Cicho, nic nie mów, odpoczywaj!- wycedziłem przez zęby.- Zostawiam cię z Delgado, a ja wracam do swoich pacjentów.

I wyszedłem z jaskin

Naomi ?

Od Akiry

Byłam szczęśliwa, że znalazłam sobie miejsce na ziemi. Tu chciałam zaznać spokoju i nie mieć kontaktu z dwunożnymi. Ugh, jak ja ich niecierpiałam. Ale nie wszystkich oczywiście. Scamander kazał robić innym swoim sługom to, co było korzystne dla niego. Oni nie byli od tego zależni, a nawet nie chcieli mi i moim przyjaciołom robić krzywdy. Widziałam to w nich.

Jestem zadowolona z swej posady; zostałam szpiegiem. Żaden z wrogów łatwo nie przemknie się przez nasze rozległe tereny. Dopilnuję tego; mimo wszystko nie będę chciała z nim walczyć. Każdy spór i złe przewinienie powinno być wyjaśnione. Postanowiłam więc dziś pójść na obchód i zapoznanie całego terytorium. Najbardziej kusiła mnie dżungla i jen bogatość flory i fauny; może dorwę sobie coś dziś na kolację.

Lokalizacja dżungli była niedaleko doliny spokoju; jednego z popularnych miejsc stada i jego wypoczynku. Wskoczyłam na pobliskie drzewo nieco wyżej i mogłam się przyglądać nadchodzącemu zachodowi słońca. Nie mogłam sobie wyobrazić lepszego chillu. Cudownie.

Słyszałam różne sawańskie ptaki i jakieś inne zwierzęta traktowane jako nasze naturalne ofiary. Usłyszałam nagle gdzieś w oddali przeraźliwy krzyk antylopy gnu; nie myliłam się. Spostrzegłam ją gdzieś w oddali, zwinnie poruszającą się między krzakami. Nie byłam głodna, nie chciałam jej łapać. Antylopa podbiegła niedaleko pod moje drzewo i rozglądała się strzyżąc uszami na wszystkie strony. Ewidentnie przed czymś uciekała i starała się tego uniknąć. Usłyszałam kawałek dalej szelest w krzakach, a także ich ruch; już wiem przed kim uciekała. To był jakiś drapieżnik. Postanowiłam siedzieć niezauważalna na wysokości i obserwować całe zajście. Drapieżnik coraz to bliżej był ofiary, a ona stała tylko i rozglądała się na boki. Nagle wyskoczył, ale chybił; nie trafił na nią, a ofiara odskoczyła. Zrobiła się minigonitwa w kółko między obojgiem, po czym antylopa zrobiła skok w bok w krzaki i pobiegła dalej. Drapieżnik nie miał ochoty już za nią biec tylko położył się pod moim drzewem. Zeszłam cicho kawałek niżej i znalazłam się w gałęzi wiszącej nad nim. Byłam pewna, że należał do nas.

– Miałbyś okazję, by ją dorwać gdybyś to przemyślał i zrobić to z pomyślunkiem - odparłam i ułożyłam się na gałęzi. Osobnik spojrzał na mnie zdziwiony ewidentnie do góry. Nie miał pojęcia, że obserwowałam całe zajście.

Otarłam rogiem korę i kilka wiórków spadło na głowę samca.

– Wybacz. Z przyzwyczajenia - powiedziałam.

Ktoś ?