poniedziałek, 19 listopada 2018

Powitajmy Iseult

Imię: Swojego prawdziwego imienia nie pamięta, za to jej najlepszy przyjaciel wołał na nią Iseult.
Płeć: Kotka, samica, ona, ta. Ogólnie rzecz biorąc płeć żeńska.
Wiek: Z tego co pamięta ma 5 lat.
Rasa: Karakal.
Stanowisko: Opiekunka młodych
Umiejętności: Krótko mówiąc Iseult to uosobienie harmonii. Nie ma w niej niczego za dużo, a tym samym za mało. Może tak samo nieść śmierć jak i leczyć. Wszystko zależy od jej nastroju. Zawsze otacza ją słabo widoczna aura, która oddziałuje na jej pobliskie otoczenie, a zależna jest od nastroju kotki. Jeżeli jest wystarczająco spokojna oraz skupiona, może widzieć i rozmawiać ze zmarłymi.
Partner: Jak na ten moment nie posiada. W dodatku, ktoś musiałby ją zaakceptować.
Zakochana: Iseult najpierw musi poznać, dopiero potem jest się w stanie zakochać.
Rodzina: Swojej kociej rodziny nie zna. Rodziną dla niej jest już nie żyjący człowiek imieniem Thomas.
Charakter: Nic nie jest czarno białe, wszystko utopione jest w odcieniach szarości. Tym jednym zdaniem można opisać Iseult. Nigdy niczego nie szufladkuje i nie lubi kiedy robią to inni. Kotka ta z reguły jest spokojna i cicha. W dodatku mało ufna, zarówno do ludzi, kotów jak i innych zwierząt. Trudno jest zdobyć jej zaufanie, za to bardzo łatwo stracić. Robi się agresywna kiedy ktoś zbliża się do jej ogona. Iseult jest pracowitym osobnikiem i chętnie pomaga, kiedy nie ma nic do roboty. Jeżeli ma kogoś kto mądrze gada jest chętna do dyskusji. Jeżeli jednak będziesz według niej pleść głupoty powie ci to. Bardzo szczere z niej stworzenie, jednak nie wylewne. Problemy trzyma w sobie albo mówi na prawdę dobrym przyjaciołom. Ceni sobie spokój, jednak lubi młode koty. Uwielbia uczyć kociaki, które słuchają i są zaciekawione tym co mówi. Dla nieuków wydaje się być surowa. Kotka ta jest miła i przyjacielska, choć nie widać tego na pierwszy rzut oka.
Cechy Charakterystyczne: Posiada masę blizn na łapach, oraz pysku. Nigdy jednak ich się nie wstydziła. Jej oczy są pozbawione źrenic, jednak nie pozbawia ją to wzroku. Na końcu jej ogona wystaje dusza, jednak nie jej, a bliskiej jej młodemu chłopakowi
Historia: Jej matka zmarła kiedy kotka dopiero zaczynała chodzić. Miała marne szanse na przeżycie, a jednak nadal stąpa po ziemi. I o ironio losu uratował ją młody człowiek, medyk imieniem Thomas. Większość osób chciała się jej pozbyć, wszak Iseult wyglądała na słabą, w dodatku była mała, nawet jak na kota swojej rasy. Jednak Thomas postanowił ją zatrzymać. Nigdy jej nie uderzy, ani nie głodził. Wręcz przeciwnie pomagali sobie na wzajem. Nic co dobre nie trwa jednak wiecznie. Podczas jednej z bitew Thomas jak zwykle opatrywał rannych, trafiła go jednak kula. Czarna kotka nie zdążyła zareagować. Została więc przy ciele swojego przyjaciela dopóki nie znalazł jej pewien lew. Nie chciała wracać do ludzi, wiedziała jaka jest większość z nich. Chciała tylko być przy Thomasie. Ten jednak nie miał zamiaru jej opuszczać.
Właściciel: Akuma
Ciekawostki:
- Dusza Thomasa często brana jest za sierść na jej ogonie.
- Jej złota krew może być lekarstwem oraz trucizną. Wsztstko zależy od poczynań oraz planów osoby, która tą krew wypijie.
- Czasami rozmawia z Thomasem na głos, wygląda wtedy jak wariatka, mówiąca sama do siebie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz